ಅಮ್ಮ

ಅಮ್ಮಯೆಂಬ ಎರಡಕ್ಷರದಿ ಎಂಥ ಭಾವವಡಗಿದೆ

ಅಮ್ಮಯೆಂಬ ಧ್ವನಿಯಲೆಂಥ ಮಂತ್ರಶಕ್ತಿ ಹುದುಗಿದೆ

ಅವಳ ಕೈಯ ಪ್ರತಿ ತುತ್ತು ಅಮೃತಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು

ಅವಳು ನಮಗೆ ಇತ್ತ ಮುತ್ತು ಜೇನಿನಂತೆ ಇತ್ತು

ಅವಳ ಸೆರಗು ಹಿಡಿಯಲೆಂತು ಮನವು ಹಿಗ್ಗುತ್ತಿತ್ತು

ಕಂದಾ ಎಂಬ ಅವಳ ಕೂಗಿನಲೆಂಥ ವಾತ್ಸಲ್ಯವಡಗಿತ್ತು

ಚಿನ್ನ, ರನ್ನವೆಂಬವಳ ನುಡಿಯಲೆಂಥ ಮೋಹತುಂಬಿತ್ತು

ಜಗದ ಪ್ರೇಮವೆಲ್ಲ ಕೂಡಿ ತಾಯ ರೂಪ ತಳೆದಿದೆ

ಅವಳ ಪ್ರೇಮಕುಂಟೆ ಸರಿ ಸಾಟಿ ಈ ಜಗದಲೆನಿಸಿದೆ

ಅವಳಗಿಲ್ಲ ಉಪಮಾ ಅದಕೆ ಅವಳು ಅನುಪಮಾ

- ಪದ್ಮ ಶ್ರೀಧರ

 ಚಿತ್ರ ಗೂಗಲ್ ಕೃಪೆ